Toen ik onlangs aan de kassa stond in de lingeriewinkel, was ik in shock. Ik wist dat het erg was, maar ik had me nog niet gerealiseerd dat de situatie zo ernstig was. Ik werd er emotioneel en boos over, want ik besefte dat er nog veel werk aan de winkel is, voor ons vrouwen…

Wat was er gebeurd?
Toen ik onverwacht vrij kwam omdat er een klant had afgebeld, besloot ik mezelf te verwennen met enkele nieuwe lingerie setjes. De achterstallige administratie zou ik later wel doen. Druk bezig met van alles en nog wat, had ik de aankoop van nieuwe lingerie telkens uitgesteld. Intussen dacht ik misschien ook nog een paar kg af te vallen. En ik wilde er natuurlijk ook rustig de tijd voor nemen. Lingerie koop je niet even snel, want dat moet echt goed zitten. Perfect passende lingerie laat je vormen beter uitkomen en zorgt ervoor dat je bovenkleding beter ‘valt’. Daarnaast voel je je natuurlijk ook sexyer en mooier als je leuke lingerie draagt…

Ik vatte dus de koe bij de horens en reed linea recta naar de lingeriewinkel! Daar verbleef ik vervolgens ruim anderhalf uur in het pashokje. Maar wat ik daar allemaal hoorde …

Ik had er niet bij stilgestaan, maar blijkbaar is de middagpauze het ideale moment voor vrouwelijke onderneemsters en professionals om snel wat kleding te kopen. Het was druk in de lingeriezaak.  Terwijl ik uitgebreid aan het passen was, kwamen er in het pashokje naast mij minstens 5 verschillende vrouwen langs. De ene had een sportbeha nodig, een andere enkele slipjes, enz…

Ze hadden echter 1 ding gemeen: allemaal (!) uitten ze hun ongenoegen over hun lichaam.

Eentje verklapte aan de verkoopster dat ze geen vormen meer had, ze was immers net zwanger geweest. Een andere vrouw klaagde over haar zware boezem, nog een andere vrouw was ontevreden over haar dikke buik, een volgende over haar volle billen en de laatste vond ALLES aan zichzelf te dik. Aan de dame met de zogenaamd dikke buik hoorde ik de lingerie styliste vragen of ze een maatje 36 of 38 wenste voor de slips… Ze was dus helemaal niet dik! Toen ik haar even later ontmoette aan de kassa, wees ze naar de tv waarop een modeshow te zien was van een bekend lingeriemerk.

‘Moet je die vrouwen zien’, zei ze. ‘Ik lijk wel een olifant in vergelijking met hen’. Gelukkig kon de verkoopster dit beeld enigszins nuanceren: ‘Je moet wel weten dat die vrouwen in die modeshows tot de top 10 behoren van lingeriemodellen in de wereld. Ze zijn dus absoluut geen voorbeeld van de doorsnee vrouwen die ik hier elke dag over de vloer krijg.’

Ikzelf voegde eraan toe dat het die vrouwen hun ‘job’ is om er afgetraind en slank uit te zien. Ze zullen waarschijnlijk heel erg op hun voeding letten en uren trainen. De doorsnee vrouw heeft echter kinderen op te voeden, een huishouden te runnen en een job te doen. Wij mogen al blij zijn als we twee uur per week in de sportschool geraken, niet? 

Waarom ons toch steeds vergelijken met topmodellen?

Mannen vergelijken zichzelf toch ook niet constant met Christiano Ronaldo?
Een oudere dame in de lingeriewinkel formuleerde het zo: ‘Mannen zijn veel minder streng voor zichzelf dan wij vrouwen. De meeste mannen van mijn leeftijd hebben een bierbuik, maar er zijn er weinigen die hierover klagen. Ze weten immers dat dit het gevolg is van hun bourgondische levensstijl.’

De vrouwen aan de kassa kwamen al snel tot de conclusie dat wij, vrouwen veel te streng zijn voor onszelf en voor andere vrouwen. We hebben ons laten brainwashen door modebladen, films en tv-programma’s die overbevolkt worden door ‘perfecte’ vrouwenlichamen. We moeten begrijpen dat dit beeld niet de realiteit is maar een droombeeld. Met het beeld op zich is dan ook niets mis, zolang we tevreden blijven met onszelf.

Waarom doet het mij toch telkens zoveel pijn als ik merk dat vrouwen extreem streng zijn voor zichzelf en andere vrouwen?

Zelf groeide ik ook op met een laag zelfbeeld en weinig zelfvertrouwen. Nochtans kom ik uit een warm en veilig nest waar ik volledig mezelf kon zijn. Dus waarschijnlijk ligt het niet aan de opvoeding. Kwam het dan door het lage zelfbeeld van mijn moeder of is het iets genetisch: mijn oma blonk ook niet echt van zelfvertrouwen. Of is het te wijten aan mijn hooggevoeligheid en perfectionisme ? Ik weet het niet…

Feit is dat ik vanaf mijn tienerjaren nooit echt blaakte van het zelfvertrouwen. Ofschoon ik extreem slank was, bleef ik aan de kleine kant met mijn 1m60. Fundamenteel ontevreden was ik zeker niet over mijn uiterlijk. Maar, net zoals mijn moeder, zag ik steeds wat beter kon. Ik besloot echter te veranderen toen mijn hartsvriendin zelfmoord pleegde op 20 jarige leeftijd: een combinatie van een stukgelopen relatie en een extreem laag zelfbeeld.

Na haar dood nam ik me dan ook plechtig voor om het bij mij nooit zo ver te laten komen als bij mijn vriendin: voortaan zou ik meer in mijn eigen kracht staan! Waarschijnlijk werd daar ook het zaadje gepland voor mijn latere job als coach…

Met de jaren ben ik zelf ook minder onzeker geworden en milder voor mezelf. 

Ik begon me dankzij cursussen in persoonlijke ontwikkeling meer en meer te focussen op wat ik mooi vond aan mezelf en zette dat in de verf. En zo kreeg ik steeds meer en meer zelfvertrouwen. Als ik foto’s terugzie van mezelf op 20 jarige leeftijd dan zie ik een super slank, maar tegelijk heel onzeker meisje.

Ik weet dus wat het is om je onzeker te voelen en van nature ben ik nog steeds eerder introvert. Ik leerde pas op latere leeftijd om echt op te komen voor mezelf en mijn talenten. En ik durf nu wel zeggen dat ik er veel meer ‘sta’ dan vroeger.

Maar dat kunnen die andere vrouwen in de lingeriewinkel toch ook! Ze moeten het alleen willen geloven!

Een van mijn talenten is dat ik de schoonheid en potentie zie in alles, of het nu in oude vervallen huizen is, een antiek meubel of in mensen. Ik denk steeds in mogelijkheden i.p.v. in problemen. Zo ook bij mijn klanten: ik zie hun potentie, ook als ze dat zelf nog niet zien. Ik weet ook hoe belangrijk dat het is dat iemand in jou gelooft, zodat je het uiteindelijk ook zelf gaat zien en geloven. En ik weet dat eens een vrouw haar ware schoonheid leert kennen, ze het ook gaat geloven en eindelijk de mooie vrouw durft zijn die ze in essentie altijd al was.

Herken jij jezelf hierin en heb je nood aan een coach die echt in jou gelooft en jou kan laten uitgroeien tot de beste versie van jezelf, contacteer me dan zeker voor een vrijblijvend gesprek. Er is immers niets dat ik liever doe dan anderen opnieuw te leren geloven in zichzelf!

Op jouw succes!

Annemie